در پنل روز پایانی ارائه شد:
بررسی شرکت های عمومی و بنگاه های دولتی در خاور میانه، شمال افریقا و آسیای مرکزی
کریستین ریچموند، پژوهشگر اقتصادی و کارشناس صندوق بین المللی پول، در پنل تخصصی آخرین روز از رویداد بین المللی خصوصی سازی در اقتصاد ایران به ارائه مقاله ای در خصوص بنگاه های دولتی در خاور میانه، شمال افریقا و آسیای مرکزی پرداخت.

وی در ابتدا در این خصوص بیان داشت: این باور وجود دارد که شرکت ها در خاورمیانه، شمال آفریقا و آسیای اهمیت زیادی از لحاظ اقتصادی دارند. در حقیقت برخی از دولت های بزرگ و چند ملیتی دنیا در این منطقه هستند مانند شرکت آرامکو و نفت آذربایجان.این مقاله ، در واقع نخستین مقاله ای است که به بررسی روند بنگاه های دولتی و خصوصی در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا پرداخته است .
وی با اشاره به اهداف این مقاله نحوه عملکرد شرکت های عمومی و غیردولتی، حدود تاثیرات و خطرات شرکتهای دولتی ، انواع آنها، ایجاد فضای رقابتی شرکت های عمومی و خصوصی و نحوه برخورد این شرکت ها در دوران پاندمی کرونا از سرفصل های این مقاله خواهد بود.
ریچموند در ادامه با ارائه توضیحاتی خاطرنشان کرد:طبق بررسی های صورت گرفته در این جامعه آماری، در بسیار زیادی از این کشورها بیش از 4 هزار شرکت دولتی وجود دارد. در بسیاری از موارد تعداد شرکت های دولتی در هر کشور نسبت به کشورهای عضو سازمان دولتی همکاری های اروپا نیز بیشتر است . حتی برخی از این کشورها دارای شرکت های دولتی هستند که ارزش آنها از 100 درصد تولید ناخالص داخلی آن کشور نیز بیشتر است. تعداد کمی از شرکت های دولتی سهمی در میزان اشتغال زایی کشور خود را بر عهده دارند و باید گفت سهم این شرکت های دولتی در منطقه خاورمیانه، شمال آفریقا و آسیای مرکزی از سهم شرکت های اروپای شرقی در اشتغال کمتر است.
وی در پاسخ به این سوال که خطرات مالی شرکتهای دولتی چیست بیان داشت: تعامل مالی بین دولت و شرکت های دولتی بسیار پیجیده است. دولت ها خدمات مفیدی به شرکت های دولتی اعطا می کنند و در سال 2019 میلادی در حدود 20 درصد تولیدناخالص داخلی کشورها، صرف هزینه های شرکت های دولتی شده است.
وی گفت: شرکت های دولتی با توجه به حمایت هایی که از سوی دولت دارند اما معیارهای مدیریتی بسیار ضعیفی دارند و عملا هیات مدیره این شرکت ها، وابسته هستند.
ریچموند با اشاره به فضای رقابتی میان شرکت های دولتی گفت: در حالی که حکمرانی شرکت های دولتی موثر است اما شانس رقابت بسیار محدود است. بسیاری از شرکت های دولتی در محیط رقابتی شرکت نمی کنند و از کمک های دولتی استفاده می کنند. این روند موجب برتری آنها در مقایسه با شرکت های خصوصی شده و فضای رقابتی را مسموم میکند.
این پژوهشگر اقتصادی در پاسخ به این سوال که چطور پاندمی کرونا خصوصی سازی را در دنیا تغییر داده است اشاره داشت: پاندمی کرونا غرب آسیا و شمال آفریقا را با مشکلات مالی، اجتماعی و اقتصادی رو به رو کرده است. بسیاری از شرکت های دولتی از بخش انرژی و حمل و نقل خود تسهلات ویژه ای را برای کمک به پاندمی کرونا در جهان به کار گرفتند. اما در ازای این کمک ها توانستند برای پرداخت مالیات و بازپرداخت تسهیلات خود، تخفیف های ویژه ای را دریافت کنند.
وی گفت: تنها یک سوم کشور ها در گزارش ها ، رسالت های دولتی خود را در دوران پاندمی کرونا تغییر دادند و تنها یک چهارم شرکت های دولتی از لحاظ بودجه ای به پاندمی کرونا کمک کردند.
وی در پایان با ارائه چند پیشنهاد گفت : دولتها باید تغییر رویکرد را مورد توجه قرار دهند و به این نکته توجه کنند که آیا می توانند در برخی از فعالیتها از دانش و تخصص بخش خصوصی استفاده کنند یا خیر.
نظر دهید