در این نشست، خانم آنا بایلبک از کشور لهستان، با اشاره به اهمیت ارزش گذاری کسب و کار شرکت های دولتی گفت: در این مسیر گاهی ممکن است شاهد ارزش گذاری ناصحیح یا پایین تر از ارزش واقعی باشیم که یکی از مهم ترین دلایل آن عدم تقارن اطلاعات است. این در حالی است که بنگاه های دولتی اطلاعات مالی خود را به روشنی اعلام نمی کنند. همچنین گاهی به دلیل تغییر پست های کلیدی یا پیش بینی هایی که بنگاه های دولتی انجام می دهند، نیاز است که تعهدات بنگاه های دولتی معرفی شوند.  این موضوع در زمان عرضه اولیه اهمیت بالاتری دارد. بنگاه های دولتی باید یک سال پیش از عرضه عمومی مساله انتشار صورت های مالی و همچنین تعهدات را به صورت جدی مورد توجه قرار دهند.

این پژوهشگر اقتصادی با بیان اینکه می توانیم از اهرم صرف دریافتی هم استفاده کنیم، ابراز داشت: این اقدام اهرم جدیدی را ایجاد می کند.

وی به مثال هایی از ارزش گذاری صرف ها در لهستان اشاره و خاطرنشان کرد: یک مثال در ارتباط با شرکتی است که علیرغم شکست در خصوصی شدن، صرف کنترل 5 درصد برای آن حفظ شده است. بنا به تحلیل های انجام شده، امید می رفت که این شرکت شاید بتواند از مواهب توجه سرمایه گذاران به خود استفاده کند. در میان فهرست غیر خصوصی سازی شده شرکت های مواد شیمیایی، این شرکت نشان داده که می تواند سودآور باشد. کارشناسان معتقدند که سرمایه گذاران در بخش صنعت، شاید به این شرکت به عنوان گزینه سودآوری نگاه کنند که از منابع عظیم شرکت شیل استفاده کنند.

آنا بایلبک ادامه داد: دو مثال دیگر در بحث سرمایه گذاری است که با صرف سهام بیشترین میزان کاهش هزینه های پرسنلی را داشته اند و درآمد پرسنل خود را افزایش داده اند. این امر با 10 درصد از صرف خصوصی سازی بر مشکلات خود فایق آمده اند و خدمات مختلفی مانند آی تی را برون سپاری کرده اند. در شرکتی دیگر، صرف خصوصی 10 درصد در صنایع شیمیایی را شاهد بودیم. یک صرف 30 درصدی هم برای شراکت در یک شرکت بزرگ تر خارجی در شرکت دیگری استفاده شد.

وی با بیان اینکه در لهستان به طور میانگین 13.5 درصد صرف سهام انجام می شود، خاطرنشان کرد: در حقیقت نحوه اجرای صرف سهام توسط دولت لهستان به طور کامل مورد نظارت دولت قرار دارد. در این کشور استفاده از صرف کنترل قانونی است و میزان صرف کنترل پایین تر از سایر بازارهای توسعه یافته است.

این محقق اقتصادی گفت: بازار سرمایه در لهستان یک بازار در حال توسعه است و در حال تجربه کردن میزان چانه زنی است و میزان افزایش صرف در نقل  انتقالات را محک می زند؛ زیرا در ارزش گذاری هایی که مربوط به خصوصی سازی است، بدون توجه به صرف و کسر، ارزش گذاری درستی نخواهیم داشت.